Części samochodowe - wał
Wał ? część maszyny, najczęściej w kształcie walca, obracająca się wokół własnej osi wraz z zamocowanymi na niej elementami, służąca do przenoszenia momentu obrotowego. Na wale mogą być osadzone: koła zębate, piasty, tarcze hamulcowe itp.
Jeśli wał obciążany jest momentem skręcającym i momentem gnącym, działającymi w płaszczyznach prostopadłych względem siebie, wymagają zsumowania przy pomocy hipotez wytężeniowych. Największe zastosowanie ma tu hipoteza Hubera-Misesa-Hencky'ego. Wypadkowe obciążenie podzielone przez wytrzymałość jednostkową, na całej długości wału, pozwala wyznaczyć jego minimalny zarys. Zarys rzeczywisty projektuje się tak, by opisywał on zarys minimalny oraz spełniał wymogi montażowe i funkcjonalne.
Szczególną formą wału jest wał korbowy oraz wał giętki.
Odmianą wału jest też wał napędowy, służący do doprowadzania napędu do podzespołów maszyny, które nie mogą być połączone bezpośrednio, ze względu na oddalenie od siebie, bądź konieczność zapewnienia pewnej ruchomości tych elementów względem siebie. Wały tego typu znajdują zastosowanie w samochodach z silnikiem z przodu, napędzającym oś tylną.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Wa%C5%82_(maszynoznawstwo)
Posiadanie samochodu to nie tylko jazda
Sprawny samochód to podstawa komfortowego i bezpiecznego podróżowania, ale także gwarancja uniknięcia dodatkowych problemów i kosztów poważnych napraw. Jeśli o nasze auto zadbamy tak, jak należy, będziemy się nim cieszyć o wiele dłużej i unikniemy konieczności wymiany go na inny model. Często o wiele lepiej będzie regularnie naprawiać i dbać o nasze auto, niż wciąż kupować kolejne samochody i zmieniać je jak rękawiczki. Gdy odpowiednio zajmiemy się naszym pojazdem, będziemy pewni, że nie zaskoczy nas żadna usterka i nie zostaniemy unieruchomieni daleko od domu. Warto więc od czasu do czasu wybierać się do mechanika i fundować naszemu autu przeglądy techniczne.
Wikipedia o budowie i działaniu świecy zapłonowej
Iskra powstaje pomiędzy elektrodą centralną (środkową), zasilaną wysokim napięciem i umieszczoną wewnątrz izolatora ceramicznego, a elektrodą (elektrodami) boczną podłączoną do masy poprzez gwintowany korpus świecy. Korpus służy także do zamontowania świecy w gnieździe w głowicy silnika, zapewniając tym samym dobre odprowadzanie ciepła.
Szczelina pomiędzy elektrodami wymaga okresowej kalibracji zgodnie ze specyfikacją wytwórcy.
Szczelina nie może być zbyt duża, bo wtedy iskra nie przeskoczy pomiędzy elektrodami świecy, ani nie może być zbyt mała ponieważ wtedy świeca zostałaby szybko zarzucona (zespawana), czyli obie elektrody zostałyby połączone np. opiłkiem metalu co uniemożliwia przeskok iskry, a co za tym idzie zapalenie mieszanki paliwo-powietrznej.
Każda świeca ma swoją tzw. wartość cieplną. Jest to zdolność świecy zapłonowej do odprowadzania nadmiaru ciepła i utrzymania jej elementów w optymalnym zakresie temperatur. Rozróżniamy tu:
świece zimne - mające duże zdolności do odprowadzenia ciepła - są one stosowane częściej w silnikach chłodzonych powietrzem, oraz w silnikach o dużym wysileniu (wysokie obroty pracy, duża moc jednostkowa silnika - cześciej w silnikach dwusuwowych z uwagi na zwiększoną emisję ciepła)
świece gorące - mają ograniczone zdolności do odprowadzenia ciepła - są stosowane w silnikach wolnoobrotowych, zwłaszcza o małym wysileniu, najczęściej czterosuwowych, chłodzonych cieczą.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/%C5%9Awieca_zap%C5%82onowa