Warsztat samochodowy pod lupą

. Składa się z tarczy hamulcowej, połączonej sztywno z hamowanym wałem oraz dwóch lub więcej nieobracających się klocków pokrytych okładziną cierną, które są dociskane do tarczy najczęściej za pomocą siłownika hydraulicznego lu

Warsztat samochodowy pod lupą

Hamulec tarczowy

Hamulec tarczowy
Hamulec tarczowy samochodu Porsche Cayenne

Hamulec tarczowy ? rodzaj hamulca ciernego, w którym siła tarcia działa na powierzchni czołowej tarczy.

Składa się z tarczy hamulcowej, połączonej sztywno z hamowanym wałem oraz dwóch lub więcej nieobracających się klocków pokrytych okładziną cierną, które są dociskane do tarczy najczęściej za pomocą siłownika hydraulicznego lub pneumatycznego.

Hamulce tarczowe stosowane są powszechnie jako hamulce zasadnicze w pojazdach samochodowych, szynowych, motocyklach, motorowerach i skuterach, wypierając stosowane dawniej hamulce bębnowe, a także w rowerach, zastępując stosowane dotychczas hamulce szczękowe (działające na obręcz koła). Stosowane są również w obrabiarkach (np. jako hamulce do szybkiego zatrzymywania wrzeciona obrabiarki).

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Hamulec_tarczowy


Stawianie garażu blaszanego

Garaż blaszany bardzo często stawiany jest na większych posesjach zwłaszcza bezpośrednio po wybudowaniu nowego domu. Stanowi on bardzo dobre zabezpieczenie dla samochodu i sprawia, że samochód może być przechowywany na terenie posesji. Dlatego bardzo często spotyka się osoby dokonujące zakupu garażu blaszanego. Zwykle mogą one postawić taki garaż w wygodnym dla siebie miejscu przy pomocy wciąż pracującej u nich ekipy budowlanej. Taki garaż blaszany zwykle obsługiwany jest w tradycyjny sposób, a więc po prostu otwierany na zewnątrz i zamykany po wjeździe samochodem do garażu. Bardzo ważne jest również, aby garaż blaszany został dobrze zabezpieczony przed jego porwaniem przez ewentualne wichury.


Również Leonardo da Vinci

W roku 1472 Robert Valturio przedstawił opis maszyny wojennej do której napędu wykorzystywany był wiatr na tej samej zasadzie działania co w wiatrakach2. Również Leonardo da Vinci zajmował się pojazdami napędzanymi bez użycia siły koni3. Zaprojektował zamknięty woź bojowy, który napędzany był siłą mięśni ośmiu osób znajdujących się w środku3. Osoby te miały poruszać dźwignie znajdujące się we wnętrzu pojazdu i za pomocą przekładni korbowej napędzać koła jezdne. Każde koło miało być napędzane własnym mechanizmem, co można porównać do dzisiejszego mechanizmu różnicowego3. W kilku projektach przez siebie stworzonych uwzględnił też napęd grawitacyjny, sprężynowy, jak również za pomocą pary wodnej3. Prototyp tego pojazdu stworzony został w Memmingen w roku 1447, a drugi rok później koło Pirny w Saksoni3. Do czasów dzisiejszych zachował się rysunek wykonany w roku 1558 przez Bertholda Holzschuhera. Wcześniej, bo w roku 1459, pojawiły się jeszcze dwa projekty maszyn napędzanych bez pomocy zwierząt. Jeden z nich zaprojektowany był przez cesarza Niemiec Maksymiliana. Przedstawiał pojazd w kształcie olbrzymiego koła o średnicy 6 metrów, na których osiach zamontowane były siedzenia dla pasażerów. Koła połączone były obręczą, po której chodzący ludzie napędzały maszynę3. W tym samym roku powstał też drugi projekt nieznanego autora. Przedstawiał drewniany bogato zdobiony pojazd. Napędzany był przez idących z boku ludzi za pośrednictwem drągów i przekładni zębatych oraz osoby idące z tyłu, które oprócz tego że napędzali pojazd to dodatkowo sterowali tylnymi kolami3.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Historia_motoryzacji